Poziom gotowości technologicznej
Poziomy gotowości technologicznej (TRL) to rodzaj systemu pomiarowego stosowanego do oceny poziomu dojrzałości danej technologii. Każdy projekt technologiczny jest oceniany pod kątem parametrów dla każdego poziomu technologicznego, a następnie przypisywana jest mu ocena TRL na podstawie postępów projektu. Istnieje dziewięć poziomów gotowości technologii. TRL 1 jest najniższy, a TRL 9 najwyższy.
Kiedy technologia osiąga TRL 1, rozpoczynają się badania naukowe, a ich wyniki przekładają się na przyszłe badania i rozwój. TRL 2 pojawia się, gdy przestudiowano podstawowe zasady i można zastosować praktyczne zastosowania do tych wstępnych ustaleń. Technologia TRL 2 jest bardzo spekulacyjna, ponieważ istnieje niewiele lub nie ma żadnych eksperymentalnych dowodów na słuszność koncepcji tej technologii.
Kiedy rozpoczynają się aktywne badania i projektowanie, technologia zostaje podniesiona do TRL 3. Zasadniczo na tym poziomie wymagane są zarówno badania analityczne, jak i laboratoryjne, aby sprawdzić, czy technologia jest opłacalna i gotowa do dalszego rozwoju. Często podczas TRL 3 konstruowany jest model sprawdzający koncepcję.
Gdy technologia weryfikacji koncepcji jest gotowa, przechodzi ona do TRL 4. Podczas TRL 4 testuje się ze sobą wiele elementów składowych. TRL 5 jest kontynuacją TRL 4, jednak technologia, która jest na poziomie 5, jest identyfikowana jako technologia płytki stykowej i musi przejść bardziej rygorystyczne testy niż technologia, która jest tylko na poziomie TRL 4. Symulacje należy przeprowadzać w środowiskach, które są jak najbardziej zbliżone do realistycznych jak to możliwe. Po zakończeniu testowania TRL 5 technologia może przejść do TRL 6. Technologia TRL 6 ma w pełni funkcjonalny prototyp lub model reprezentatywny.
Technologia TRL 7 wymaga zademonstrowania działającego modelu lub prototypu w środowisku kosmicznym. Technologia TRL 8 została przetestowana i „zakwalifikowana do lotu” i jest gotowa do wdrożenia w już istniejącej technologii lub systemie technologicznym. Gdy technologia zostanie „sprawdzona w locie” podczas udanej misji, można ją nazwać TRL 9.
Źródło: www.nasa.gov